کسی نمی‌دانست وقتی مهندس هوشنگ بازوند استاندار وقت لرستان کلنگ ساختمان استانداری لرستان معروف به “ساختمان‌امید” را بر زمین می‌زند، این کلنگ می‌شود تراز توانمندی یا ناتوانی دو دولت در مجموعه استانداری لرستان!
فرهاد زیویار که از همین آزمون هم سربلند بیرون نیامد و تا آخر دوران مسوولیتش مستأجر دانشگاه علوم پزشکی لرستان ماند و تنها هنگام ورود و خروجش از تهران به استان اگر زمینی می‌آمد و خسته راه نبود گوشه‌چشمی به این ساختمان بیندازد، با جناب زیویار کاری نداریم، چون هر چه بود عاشقی فرهاد ذره‌ای از کوه درد‌های لرستان را نتراشیده و رفت تا افقهای روشن‌تری شاید در دولت جناب رئیسی نصیبش گردد.
اما سردار شفقت میراث‌دار دو درد و زخم است.
اول: زخم مدیران ناتوان و نا کارآمد که در دولت انقلابی هیچ دستاورد شگفتانه‌ای برای لرستان نداشتند، نگاهی به آمار‌ها این را به خوبی در تمامی حوزه‌ها نشان می‌دهد.
دوم: زخم‌های کهنه‌تری به نام پروژه‌های نیمه تمام، کارخانجات تعطیل شده، جوانان بیکار و اقتصادی راکد با تورمی کمر شکن.
سؤال اینجاست سردار شفقت آیا می‌تواند این دو مهم را موازی با یکدیگر پیش براند یعنی هم از نیرو‌های کارآمد فارغ از هر نگاه سیاسی در لرستان برای تیم مدیریتی‌اش و هم کار‌های عمرانی و اقتصادی را بدون حاشیه پیش ببرد باید صبر کرد و نظاره‌گر اقدامات‌ایشان ماند.
سردار شفقت گام اول را درست برداشته است فرصت کمتر از شش ماهه برای معاون عمرانی استانداری لرستان و آزمونی که می‌تواند او را در ادامه راه همراه سردار کند و یا از قطار پیشرفت دولت پیاده و او را به خانه خلوت سازمانی غیر دولتی برساند.
نکته دیگر اینکه دولت مستعجل جناب زیویار با معاونت سیاسی‌اش نتوانست نمره قبولی در انتخابات مجلس دوازدهم در لرستان بگیرید.
آزمون دوم سرادر شفقت می‌تواند برگزاری مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه خرم‌آباد و چگنی باشد، آیا انتخاباتی بی‌حاشیه برگزار خواهد شد، انتخاباتی که می‌تواند سرنوشت معاون سیاسی و انتخاباتی استانداری را رقم بزند، هر چند این فرصت، فرصت ارفاقی است برای معاون سیاسی استانداری برای انتخاباتی سالم و بی‌حاشیه.
سردار شفقت می‌تواند در لرستان سربلند بیرون بیاید اگر مراقب مهمانی‌های خارج از عرف سازمانی باشد و به سمت هیچ جریانی محفلی و پدر خواندگی در لرستان نرود.
دیدگاه ها