فغان از  ضعف  عملکرد  مدیران

رای نمایندگان مجلس به افزایش سن بازنشستگی اگر چه خاطر خیلی ها را آزرده کرده اما به صراحت باید گفت؛ اتخاذ چنین تصمیم مهمی به دلیل ممانعت از ورشکستی صندوق های بازنشستگی است چرا که سیل تعداد بازنشستگانی که در آستانه سن بازنشستگی قرار دارند در کنار کاهش چشم گیر میزان جمعیت شاغل در سالهای آتی به دلیل افت رشد جمعیت کشور و …، مشکلات عدیده ای را متوجه تامین مالی صندوق های بازنشستگی می کند، در چنین شرایطی باید از هم اکنون و قبل از ایجاد بحران فکری اساسی و اصولی برای حل چنین مسئله مهمی شود.

البته شاغلان و سری افرادی که درصف اشتغال قرار دارند با اتخاذ چنین تصمیمی دچار شوک شده اند زیرا طبق مصوبه اخیر اصلاح فرمول سن بازنشستگی، آنها باید سالها کار کنند تا بازنشسته شوند. از طرفی دولت و مجلس نیز بناچار راهی جز این را ندارند که برای تعدیل و توازن منابع صندوق های بازنشستگی و توانمند شدن در پرداخت حقوق بازنشستگان، سن بازنشستگی را با هدف جلوگیری از ورشکستگی این صندوق های افزایش دهند.توجیه تصمیم گیران به مصوبه افزایش سن بازنشستگی در اجرای برنامه هفتم توسعه و در صورت تائید شورای نگهبان، علاوه بر وجود تغییرات جمعیتی طی این سالها و تبعات آن یعنی تغییر در میزان خروج و ورود شاغلاین، آن است که چون میانگین سن امید به زندگی در کشور بهبود یافته و به ۷۷ سال رسیده است، بنابراین متناسب با این رشد، اصلاحاتی نیز باید در سن بازنشستگی ایجاد شود تا صندوق ها ی بازنسشتگی برای پاسخگویی به بازنشستگان توان تاب آوری لازم را داشته باشند، چرا که ضریب پشتیبانی صندوق‌های بازنشستگی مدتهاست به شدت کاهش یافته است و در صورت ادامه چنین روندی بی تردید این صندوق ها در آینده نزدیک، دیگر قادر به تامین حقوق و مستمری بازنشستگان نخواهند بود.با این وجود هر چند چنین موئلفه هایی، تصمیم برای افزایش سن بازنشستگی را در اذهان منطقی می کند اما سئوال خیلی ها این است که چرا طی سنوات گذشته مدیریت ها و سیاست گذاری ها برای سرمایه گذاری های سودمند، پربازده و پایدار در صندوق های بازنشستگی طوری نبوده است که چنین سرمایه گذاریهای منجر به بازگشت سرمایه قابل توجه و پایدار شود تا صندوق ها با ناترازی به چنین روزی مبتلا نشوند. ناتوانی های مدیریتی و ناترازی هایی که مردم باید جور آن را بکشند.البته باید به این نکته مهم نیز توجه کرد که بخش عمده چالش برانگیز صندوق های بازنشستگی ناشی از بحران تغییرات جمعیتی است. به طور مثال (نسبت پشتیبانی) شاخصی است که نشان دهنده وضعیت جریان مالی ورودی به جریان خروجی صندوق ها برابر است با نسبت تعداد بیمه شدگان به تعداد پرونده های مستمری بگیران، با این توضیح طبیعی است که هر چه اندازه این نسبت بزرگ تر باشد آن صندوق از حیث درآمد و هزینه در نقطه مطلوب تری قرار می گیرد. حال بررسی آمارهای منتشر شده از سوی سازمان تامین اجتماعی نشان می دهد که روند تغییرات این شاخص طی یک دهه گذشته برای این سازمان بشدت نزولی بوده است.در این باره دکتر لطفعلی بخشی، کارشناس اقتصادی راجع به علل تصمیم اخیر مجلسی ها در افزایش سن بازنشستگی، گفت: اینکه هم دولت و هم مجلس بدنبال افزایش سن بازنشستگی هستند باید ریشه آن را در جای دیگر جست که چرا اکنون اقدام به چنین تصمیم گیری شده است. اقدامی که حاصل وضعیت نامناسب و ناتراز صندوق های بازنشستگی و ورشکستگی آنهاست چرا که بخش عمده ناترازی صندوق ها نتیجه ضعف عملکرد مدیران در مدیریت منابع این صندوق ها در طول چندین سال گذشته بوده است زیرا منابع را باید در جاه هایی سرمایه گذاری و به کار می گرفتند که عایده آن به کسب درآمدزایی های مناسب این صندوق می انجامید تا به این شکل ناترزایها به بار نمی آمد. وی منابع صندوق های بازنشستگی را امانت مهم مردم در دست گردانندگان آن برای حفاظت از پولی که طی سالها کار به عنوان حق بیمه پرداخت کرده اند دانست.

چاپ در شماره۱۴۱۲  روزنامه ی یادگار امروز مورخ ۱۴۰۲/۰۹/۰۴