نتیجه دور دوم در دستان ۶۰ درصدی‌ها

عباس دارایی

سه روز قبل از انتخابات در یادداشتی نوشتیم ، پزشکیان پیشتاز است ، مردم به صحنه بیایند ، پیش بینی ها منطبق بر واقعیات بود ، او پیشتاز انتخاباتی شد که حالا کم مشارکت ترین انتخابات تاریخ ریاست جمهوری در ایران است .

در انتخاباتی که نرخ ۴۰ درصدی مشارکت برای آن ثبت شده و حالا رکوردار انتخابات های سرد ایران به شمار می رود ، پزشکیان نامزد اصلاح طلبان در صدر ایستاد ، آن هم با ۱۰ میلیون و ۴۱۵هزار و ۹۹۱ رای از مجموع ۲۴ میلیون و ۵۳۵هزار و ۱۸۵ رای که اگر چه با توفیق او و اصلاح طلبان در راند اول رقابت در مرحله اول مواجه نشد اما ناکامی محسوب نمی شود .

اصلاح طلبان پیروز نیمی از مسیری شده اند که در آن فقط ۴۰ درصد از مردم مشارکت کردند و اینگونه انتظار می رفت که اصولگرایان در این رقابت ۴۰ درصدی دست پیش را داشته باشند اما آن ها تنها ۱۲ میلیون رای کسب کردند ، ۶ میلیون کمتر از انتخابات ۱۴۰۰ و ۴ میلیون کمتر از انتخابات سال ۹۲ و ۹۶ !

اصولی ها احتمالا خود را پیروز می دانند اما آن ها تنها توانستند ۱۲ میلیون از ۱۶ میلیون سبد رای خود را این بار در انتخابات ۱۴۰۳ کسب کنند که یک شکست برای آن هایی محسوب می شود که حالا خود را پیشتاز مرحله دوم و پیروز قطعی انتخابات می دانند .

۶۰ درصد از مردم در انتخابات شرکت نکردند ، این یک نکته قابل تامل برای نظام جمهوری اسلامی است که به رغم حضور دو جریان اصلی کشور در انتخابات نتوانست مردم را مجاب به حضور در انتخابات کند و جای سوال است که اگر پزشکیان و اصلاح طلبان با رای ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزاری خود در انتخابات حضور پیدا نمی کردند قرار بود چه اتفاقی رقم بخورد ؟

نظام نیازمند تغییر ریل است ، مردم قهر کرده و این قهر به نظر می رسد دائمی شده و حتی دامان جریانات غیر اصولگرا را نیز گرفته است ، اصلاح طلبان بعنوان بخش عمده ای از سبد رای انتخابات فعلی ۴۳ درصد رای کسب کردند که در یک انتخابات ۴۰ درصدی هر چند روی کاغذ پیروزی محسوب نمی شود اما در عالم واقع نیمی از راه را آن ها طی کرده اند .

شوک و سرگردانی بدنه رای اصلاح طلبان از نتیجه انتخابات گذرا و مقطعی است ، رای سلبی برای جلوگیری از راهیابی جلیلی به پاستور به مدد اصلاح طلبان و پزشکیان خواهد آمد و احتمالا دوست داران ایران ، نگران از آینده کشور و بسیار مظطرب از وضع فعلی که ممکن است یک احمدی نژاد دیگری را همچون سال ۸۴ تولید کند به طور قطع نگران و دغدغه مند به انتخابات خواهد آورد.

باک جلیلی پر است ، او در خوش بینانه ترین حالت یک رای ۱۲ میلیونی کسب می کند که با احتساب تمامی سبد رای اصولگرایان این رای برای او ثبت می شود اما واقعیت های جامعه این را نشان نمی دهد و حتی ممکن است بخشی از سبد رای اصولی ها را خانه نشین و حتی به سمت پزشکیانی سوق دهد که سالم ، پاکدست ، امین و نماد واقعی تعییر وضع فعلی است .

جمعیت ناراضی از وضع فعلی به خوبی می دانند ایران در کدام پیچ حساس تاریخی قرار دارد و نتیجه عدم مشارکت شان ممکن است چه هزینه ای را بر کشور تحمیل کند ، دست کم تجربه سال ۸۴ برای بخش های زیادی از مردم یک نقشه راه است ، پزشکیان گرچه متوقف شد و پشت پاستور ماند اما او نیمه راه را با صدرنشینی طی کرده و به طور قطع رقابت مرحله دوم آن رقابتی نخواهد بود که نئواصولگرایان پاجوشی برای سپهر سیاسی هشت ساله ایران طراحی کرده اند ، این طراحی را همان مردمی بر هم می زنند که در مرحله اول در میان جبهه ۶۰ درصدی ها بودند ، ناراضی ، ناهمراه ، منتقد اما نگران !

چاپ در شماره۱۵۷۷روزنامه ی یادگار امروز مورخ۱۴۰۳/۰۴/۱۲