چرایی بدون پاسخ

صیدمیرزا بزرگ تبار/فعال رسانه ای
بالاترین وپر سرعت ترین اینترنت در جهان مربوط به کدام کشورهاست؟میانگین سرعت اینترنت ایران درسال ۲۰۲۳ درمیان ۱۸۱ کشور چه رتبه ای است وچرا؟کدام کشورها کم سرعت ترین اینترنت جهان رادارند؟ علت کندی اینترنت دراین کشورهاچیست؟و سوالاتی مشابه که لااقل توسط مجریان امربدون پاسخ مانده،درسال ۲۰۲۱بالاترین سرعت اینترنت در جهان به مقدار۶۰/۲۳۸ مگابیت بر ثانیه، مربوط به کشور امارات متحده عربی بود که کاربران با سرعت بسیار بالا به اینترنت دسترسی پیدا کردند،کشورموناکو از دیگرکشورهائیست که درسال مورد اشاره سرعت اینترنتش ۸۲/۲۶۱ مگابیت بر ثانیه بود که توانست با افزایش این فناوری و بهبود زیرساختهای ارتباطی خدمات اینترنتی پرسرعت رابه شهروندان خویش ارائه دهد،کشورهنگ کنگ ازدیگرکشورهائیست که پرسرعت ترین اینترنت ثابت جهان را ارائه میدهد،میانگین
سرعت اینترنت درجهان به ترتیب هنگ کنگ با سرعت ۱۷/۲۶۵،سنگاپور،شیلی وامارات؛تایلندوامریکا وچین؛دانمارک واسپانیاوایسلند،پرسرعت ترین خدمات اینترنتی رابه شهروندانخودارائه میدهنددرپایان ماه مارس ۲۰۲۳سرعت اینترنت ثابت ایران درحدود۵۷/۱۱ مگابیت بر ثانیه بود که در پایان ماه سپتامبر بالاترین سرعت اینترنت درایران به۶۶/۱۱مگابیت برثانیه در شبکه ثابت رسیدوایران را ازجایگاه ۱۴۶به رتبه ۱۵۳ دربین ۱۸۱کشورتنزل داد،علل مختلفی چه دربعدخارجی وچه داخلی دخیل هستند که بیانش درحوصله این بحث نیست…
اما کشورهایی که درسال ۲۰۱۸ از کمترین سرعت اینترنت برخورداربودندعبارتنداز: یمن وتیمورشرقی، ترکمنستان وسومالی وگینه؛ موریتانی سوریه، نیجریه و بورکینافاسو. درمورداینترنت وفضای مجازی چالش هاودیدگاههای مختلفی وجود دارد،شایدیکی ازضروری ترین عناصرخودمراقبتی دولتها تعیین تالوگ وحدومرزهایی باشدکه نخواهندهمگان یعنی عموم مردم به این خطوط قرمز از دیدگاه خود ورودپیداکنندواغلب اساس براین است که به این تلرانس باید مردم توجه مضاعف بکنندبطوریکه این خطوط قرمز به چالش کشیده نشود،این مسئله ازابعاد سیاسی و فرهنگی واجتماعی قابل بررسی است وشایدیکی از مهمترین عوامل محدودیت دراین پدیده پارادوکس های فرهنگی است که طبقات اجتماعی خودرا دراین تضادهای فرهنگی غرق شده می بینند آنهم از دیدگاه دولتها!!گویی طبقات اجتماعی ازمن حقیقی به من تصنعی روی آورده اندامابایددانست «فضای حاکم بر جهان یک فضای باز تلقی میگردد»امابه لحاظ اینکه« مایک جامعه سنتی وگذاربه سوی مدرنیته می باشیم این تضادها و متناقض نماها برای همه ی طبقات ورنج های سنی قابل هضم نیست»وهمین تفاوتهاباعث می شود« بین نسل سنتی ونسل مدرن گسل وحائل ایجادگردد»مابایداین پدیده درون نسلی را بپذیریم« این دونسل یعنی نسل سنتی ونسل مدرن به دلیل پارادوکس های فرهنگی,خواسته ها و نیازهای آنان متفاوت ازهمدیگراست» به هرحال« نسل مدرن سبک زندگی اجباری رانمی پذیرد و
دربرابرخواستگاه نسل سنتی مقاومت میکندتادیدگاه خودش رابرکرسی بنشاند» این اختلاف وافتراق سلیقه راازدیدگاه پدیدارشناسی بایدطبیعی وعادی قلمدادکردوبامماشات وتلرانس ( مدارا) باقضایابرخوردکردتابازخورد این رویکرد درجامعه ابعادمنفی به
خودنگیرد ،علاوه براین چنانچه اینترنت به حالت فعلی فیلترینگ شود بخشی از مشاغل به دلیل کند بودن فضای مجازی تعطیل خواهندشدواین به نفع وصلاح جامعه نیست! آیا دولتهانباید صدای رساو خیرخواهانه رسانه های نوشتاری را بپذیرند!؟شاعرمی گوید: تو مومی بینی ومن پیچش مو/ توابرو ومن اشارت های ابرو!!رسانه ها با آسیب شناسی ورصد مشکلات جوامع بشری زبان گویای مردم و نقش سوشیانتی برای دولتها تلقی میگردندوباصدای رسای خویش تغییر رویکردها رابرای بقای دولتها دربعضی پدیده ها مهم وحیاتی میدانندبنابراین اکثر کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه فضای بازبرآنها حاکم است ونه فضای تنگ وبسته چراکه در جامعه ی بسته خلاقیتهاواستعدادها به رشد مطلوب نمی رسند،چه ما بخواهیم و چه نخواهیم نسل‌های مدرن ازاین فضای بسته گذارخواهندکردبنابراین لازم است محدودیت‌ها رابرسر فضای مجازی درحدمتعارف برداریم چراکه درعصرهوش مصنوعی این رویکردها منسوخ وبه کما رفته ولازم است برای اینکه ماهم از قافله ی پیشرفت و ترقی عقب نمانیم خودرابادنیای مدرن بالانس ومتوازن کنیم و بعضی محدودیت‌ها را بربسترجامعه برداریم چراکه «جهان،جهان ترقی و تعالی است نه جهان واپسگرا وواگرا» بایدگفت دسترسی به اطلاعات آزاد حق طبیعی و قانونی تک تک ایرانیان است واگراین فضابه صورت بسته به قوت خویش باقی بماندآقای حدادعادل رئیس فرهنگستان ایران باید به جای واژه ی چرا،واژه ی چون را جایگزین کندچون هیچ چرایی به ظاهر توسط وزیر ارتباطات پاسخ داده نمی شود.
چاپ در شماره ۱۵۵۷ روزنامه یادگار امروز مورخ ۱۴۰۳/۰۳/۱۷