“طرحی نو در اندازیم”

اختصاصی یادگار امروز

مرتضی برکاته/گروه ورزش

ورزش عرصه شکست و پیروزی است . تعداد زیادی از مدالهای  خوشرنگ ایران در بازیهای هانگژو در واپسین لحظات تبدیل به مدالی کم رنگ شد . این یک بحث علمی و روحی روانی است که نیاز به کنکاش علمی دارد .

وزارت ورزش باید با دعوت از کارشناسان هر رشته ورزشی در باره چگونگی حادث شدن این فعل و انفعالات تحلیل و بررسی کند که چگونه ورزشکاران ما به راحتی در صدم ثانیه مدال شان از دست رفت . چه راهی اتخاذ کنیم تا در دفعات بعد چنین نشود وگرنه پرده دری ها و حرمت شکنی ها و کی بود کی بود من نبودم جز غبار آلود کردن فضای ورزش و دلخوری ها و درجا زدن ها هیچ ثمری برای ورزش ما ندارد . اوج توپخانه بی حرمتی ها را اخیرا بین کاپیتان و سر مربی سابق تیم ملی والیبال می بینیم .  اینها همه غافل از آنند که همگی در یک کشتی نشسته و برای عبور از تلاطم فعلی با سوراخ کردن کشتی همه غرق می شوند و این تسویه حسابهای بیجا و بی موقع تک تکشان  را با هم از  ریشه می زند . عقلای قوم در هر فدراسیون باید مدیریت و درایت کنند و این بساط را جمع کنند . کمیته ملی المپیک که متولی اصلی بازیهای آسیایی است در انفعال بسر می برد چون رئیس المپیک به دلیل کسالت هنوز در چین بستری است و دبیرکل المپیک‌ در این حد و قواره نیست و از امروز چمدانش را برای المپیک پاریس جمع و جور می کند.  گروه همراهان‌نیز دغدغه ای جز سفر های بعدی ندارند و چشم و امید ورزش به کیومرث هاشمی است با کارشناسانی که بناست وارد عرصه شوند و کمک فکری بدهند اما بازهم کافی نیست . ورزش بدون نقشه راه و بدون ریل گذاری ره به همینجایی می برد که الان هستیم . یک روز مثل گوانگژو ۲۰ مدال طلا می گیریم و سپس در باد همان می خوابیم و هنوزهم تعداد زیادی از مدال آوران ما از نسل طلایی گوانگژو هستند،  معلوم است که آنها ۱۲ سال پیر تر شده اند اما سیستم ورزش چون نقشه راه ندارد و مدیران سرجای خود نیستند و در اغلب فدراسیون‌ها باندبازی و عدم شایسته سالاری حاکم است درجا می زنیم .پس باید طرحی نو در اندازیم و اینکار هم با شتاب و عجله میسر نیست . کار باید دست کاردان بیفتد بخصوص در هیات ها و فدراسیون‌های وررشی.

چاپ در شماره ۱۳۸۰ روزنامه ی یادگار امروز مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۲۶