نبض قلبی ها خوب نمی تپد !

اختصاصی یادگار -عباس دارایی/ سن ابتلا به بیماری های قلبی پایین آمده است . در حالی بیماری های قلبی و عروقی پیش از این افراد ۶۰ و ۷۰ ساله  را درگیر می کرد که در سال های اخیر با تغییرات شیوه زندگی واسترس ها سن شیوع بیماری های قلبی در سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی و حتی گاهی زیر ۳۰ سالگی کاهش پیدا کرده و  باعث بروز سکته قلبی  شده است.

به موازات افزایش شمار افراد مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی و همچنین پایین آمدن سن ابتلا به این بیماری ها اما جامعه پزشکی ایران به شدت با کمبود پزشک متخصص و جراح قلب روبرو شده است .

طی ۲ سال گذشته  بر اساس آمارهای وزارت بهداشت و درمان  ۱۰ هزار نفر از جامعه پزشکی کشور مهاجرت کرده‌اند که بخش عمده ای از آنها متخصصین و جراحان مجرب قلب و عروق بوده اند  و همین موضوع باعث شده است خیلی از استان‌ها با کمبود شدید پزشک به خصوص کمبود جراح مواجه شده و در نتیجه تداوم چنین وضعیتی  می‌تواند کشور را در سال‌های آینده به دردسر بزرگی بنام نبود متخصص قلب و عروق مواجه کند.

موضوع زمانی نگران کننده است که به گفته رئیس زاده رئیس سازمان نظام‌پزشکی که خود از متخصصین مجرب قلب و عروق است ، تا ۵ سال آینده جراح قلب نخواهیم داشت !!

محمد رییس‌زاده با ابراز نگرانی از کمبود پزشک متخصص و جراح قلب و عروق می گوید :  “با  این نابه‌سامانی‌ها راه به جایی نمی‌بریم ،  با این وضعیت ما تا پنج‌سال آینده در برخی از رشته‌ها دیگر جراح نخواهیم داشت و باید بیماران را به خارج بفرستیم و ۱۰ برابر هزینه کنیم تا یک عمل ساده قلب انجام دهند. جراحی قلب به‌ویژه جراحی قلب اطفال، جراحی اطفال و تخصص بیهوشی در شرف نابودی و همزمان پزشکی لوکس و جراحی‌های زیبایی در حال رشد است.”

عدم میل به تحصیل در رشته های قلب و عروق به دلیل درآمد پایین باعث شده تا جامعه پزشکی ایران در حوز قلب و عروق با خالی ماندن ظرفیت‌ها در ین رشته و البته رشته های دیگری نظیر بیهوشی و اطفال مواجه و این بی میلی به تحصیل در این رشته های ارزان دامنگیر رشته‌های دیگری هم شده است .

کشور در سال گذشته  در رشته جراحی عروق هیچ داوطلبی نداشت  و این در حالی است که سیاست گذاران وزارت  بهداشت و درمان به‌جای واکاوی موضوع و چاره جویی اساسی  با خروج از استاندار‌های لازم در طرح‌های تکمیل ظرفیت اقدام به جذب دستیار بدون آزمون و تایید صلاحت‌های علمی کرده است که این خود یکی دیگر از چالش ها در این حوزه خواهد بود.

به گفته محمدرضا میرزاآقایان رئیس انجمن جراحان قلب ایران انجمن جراحان قلب در حال حاضر ۲۴۰ عضو دارد، با میانگین سنی ۵۳ سال که در ۱۰۰ مرکز جراحی می‌کنند، در چندسال گذشته ۲۰ جراح قوی و ممتاز مهاجرت کرده‌اند درحالی‌که سالی دو یا سه فارغ‌التحصیل داریم. ”

وی تهدید بزرگ جراحی ایران را در درجه‌اول تعرفه‌های غیرواقعی و نامتناسب با شرایط اقتصادی موجود می‌داند و می افزاید : “تامین نشدن زندگی یک‌جراح، مشکل اساسی است و نمی‌توان آن را ندیده گرفت. یک‌جراح جوان حق دارد در قبال سال‌ها درس، تلاش، کشیک‌های شبانه‌روزی و… از حداقل‌های یک‌زندگی معمول برخوردار باشد. دوقطبی شدن جامعه، تنگ‌نظری‌های اجتماعی، موج مهاجرت و فرارمغزها، عامل تهدید است و ازطرفی دیگر، وضع مالیات‌های سنگین و این طرح پرداخت‌های پلکانی در سیستم بیمارستان‌های دولتی که گاهی ۷۵ درصد درآمد یک جراح را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد، همه‌و‌همه در حال نابود کردن جراحی ایران است.”

وزارت بهداشت و درمان در حالی تلاش کرد  برای جبران کمبودها حداقل پذیرش بیشتری بدهد تا تعدادی از داوطلبان که از طریق آزمون قبول نشده بودند و در آن رشته‌ها نمره لازم را کسب نکرده بودند، پذیرش شده و وارد این رشته‌ها شوند اما  این سیاست گذاری منتج به نتیجه نشد و  در میانه راه  تعدادی از همین داوطلبان انصراف دادند و از ادامه تحصیل خودداری کردند  و این گونه شد که به این حقیقت تلخ  رسیده ایم که بعضی از رشته‌ها داوطلب ندارند.!!

استمرار این وضعیت نگران کننده از آنجا نگران کننده تر است که سن ابتلا به این بیماری به شدت پایین آمده و در نبود پزشک جراح قلب و بی میلی دانشجویان رشته های پزشکی به تحصیل در این رشته به ناچار برای جبران این کمبودها  دچار افت آموزشی و در نتیجه تربیت پزشکانی می شویم که کیفیت آموزشی نداشته و در نتیجه اتوماتیک وار دچار  عدم کیفیت خدمات هم می‌شویم و در نتیجه مردمی  که  وسع‌مالی دارند، برای درمان بهتر به خارج می‌روند و مردمی هم که از حیث مالی در مضیقه هستند به ناچار باید با بیماری خود دست و پنجه نرم کنند.

چاپ در شماره ی۱۱۳۶۱روزنامه ی یادگار امروز مورخ۱۴۰۲/۰۷/۰۳