مهاجرت ،میراث دولت ها برای لرستان

عباس دارایی/  اختصاصی یادگار امروز

لرستان در ابتدای بهار امسال با تورم نقطه ای بالای ۶۰ درصد در رده سوم استان های متورم ایران قرار گرفته است . بر اساس گزارش های مرکز آمار ایران در ۱۳ استان نرخ تورم بالای ۶۰ درصد بوده است که استان های بزد ، چهارمحال بختیاری و لرستان سه استان متورم ایران به شمار می روند.

واقعیت این است که محرومیت های لرستان ملموس تر و عینی تر از آن است که دولتی ها و مسئولین عالیرتبه نظام ازآن بی خبر و بی اطلاع باشند ،  لرستان درحالی علیرغم این پیشینه تاریخی وهمچنین پتانسیل بالای طبیعی وغنی با قرارداشتن دربهترین موقعیت سوق الجیشی،  می توانست همانند مناطق همجوارازجمله اراک وکرمانشاه به یک استان بهره مند مبدل شود که بالعکس همه این امتیازات نادیده گرفته شده و این استان درردیف استان های ضعیف ازحیث توسعه اعم ازصنعتی وفرهنگی وسیاسی و..قرارگرفته است و ورود و خروج شانزده  استاندار در دوازده دولت مستقر در نظام جمهوری اسلامی ایران عملا به تحقق آنچه نیاز بوده در لرستان متناسب با ظرفیت هایش صورت گیرد، منجر نشده است.دوازده دولت گذشته هر کدام دارای خط مشی سیاسی مشخص ،الگوی توسعه مدون و شعاری کلیدی برای دولت داری در سطح کلان بوده و می بایست این الگو در همه مناطق به کار گرفته شود اما نکته مهم این است که استانداران مختلف با وجود همه تلاش ها و خدمات خود در دولت متبوع شان نتوانسته اند لرستان را به جلو و  آنچه مطلوب بوده سوق دهند .در کرمانشاه امروز حوزه درمان و آموزش عالی و صنعت برجستگی خاص خود را داشته و دولت های وقت در این استان به طور برجسته در این زمینه ها میراث بر جای گذاشته اند، در اصفهان و کرمان ،اراک و تبریز و مشهد و..نیز صنعت و کشاورزی و توسعه صادرات و حمل و نقل و…این استان ها را از هر حیث از دیگر استان ها متمایز ساخته است اما در لرستان میراث ماندگار دولت ها مهاجرت هایی است که به گفته رئیس سابق سازمان برنامه ریزی استان سالانه ۱۲هزار نفر از لرستان مهاجرت می کنند که تامل برانگیز است .!!یک استاندار یا بر اساس الگوی دولت ها در سطح کلان باید فعالیت ها را در استان مد نظر قرار دهد یا برای توسعه بر مبنای ظرفیت های یک استان برنامه ای مدون و فعالیتی مشخص پی ریزی کند و بر همین اساس اگر بر کارنامه همه استانداران بعد از انقلاب نگاهی بیاندازیم متوجه خواهیم شد که استانداران در این زمینه با وجود همه تلاش ها و ممارست ها  بنا به دلایلی نتوانسته اند ظرفیت ها و پتانسیل ها را به کار گیرند و عملا یا به بن بست خورده اند ،یا روزگار گذرانده اند ،یا فعالیت ها را محدود به دو پروژه عمرانی در مرکز استان کرده و نهایتآ یا با وجود فعالیت ها برای گسیل سرمایه گذاری به استان و احیای چند ظرفیت راکد و …به دلیل آنچه موانع سیاسی و حواشی پیرامونی بوده عطای کار را به لقایش بخشیده از استان کوچ کرده اند.واکاوی چرایی محرومیت لرستان در سالیان متمادی تا کنون نشان می دهد که  نه دولت ها در قبال لرستان به مانند برخی استان های برجسته مهربان بوده اند و نه مردم در عمل به وظایف و مسئولیت های شهروندی خود، مردمی مطالبه گر و پرسشگر و  توسعه یافته بوده اند ، ضعف روحیه مطالبه گری دربین مردم لرستان وضعف تاریخی محاسبات مردم این دیاردرانتخابات گوناگون اعم ازمجلس شورای اسلامی وشوراهای اسلامی شهردرکنارضعف مدیریت و بی تفاوتی آنها به پدیده توسعه و عدم تحمل همدیگر از سوی مردم همه دست به دست هم داده است تا حاصل انتخاب های غط ما در هر انتخاباتی به فرصت سوزی منتج و ماحصل این فرصت سوزی ها ، سیاست زدگی محض در فضای استان بوده که رفته رفته این فرهنگ بر جامعه ما اعم از اداری و غیر اداری سایه افکنده و در این محیط سیاست زده ، جامعه بیشتر پذیرای افراد ناتوان بوده و معدود توانمندان نیز نتوانسته اند راه به جایی ببرند ، قانع بودن به حداقل ها ، سوختن فرصت ها ، تکیه بر باورهای غلط و سنتی از جمله نگاه های طایفه گرایانه و در مجموع بی توجهی به واقعیات و ناآشنایی با نظام روابطات و تعاملات در سطح کلان ، خاص و ویژگی جامعه لرستان اعم از مردم و مسئولین بوده و این محرومیت تاریخی دقیقآ برگرفته و حاصل  این ضعف های تاریخی بوده است . اگر ما برای فردی که با سبک خاص کلامی اش در صحن علنی مجلس یا پشت یک تریبون ، از مشکلات مان می گوید ، هورا می کشیم و به همین فریادها قانع بوده و میزان سنجش ما از عملکرد یک نماینده یا یک مسئول همین سخنرانی هاست نشان دهنده این است که بافت ذهنی ما ، بافتی احساسی است که سالهاست افراد و دولت ها و نمایندگان و مسئولین و .. را تجربه کرده اند ، از یکی تعریف و دیگری را تقبیح کرده اند ، از یکی قهرمان و از دیگری چهره شکست خورده  ساخته اند ، با یکی تا کرده و رودروی دیگری تا پای جان مبارزه کرده اند اما به این سوال تاریخی پاسخ نداده اند که چرا این جامعه در خلق موقعیت ها و پاس داشت فرصت ها به مانند جوامع توسعه یافته ایران همچون اصفهانی ها و …. مسئولانه عمل نکرده اند ؟ احساس گرایی خاص جوامع غیر مترقی و توسعه نیافته است که باید برای برون رفت از وضع موجود آن را در پایین ترین سطح خود قرار داده و معقولانه و منطقی برای آینده لرستان همه آستین ها را بالا بزنیم .

چاپ در شماره ۱۲۸۱ روزنامه ی یادگار امروز مورخ ۱۴۰۲/۰۳/۲۴