دردسرهای صمیمیت‌های کاری را جدی بگیریم

دکتر محمد ابراهیم تکلو ، روانشناس

شاید این مورد بسیار ساده به نظر برسد اما در اتاق‌های درمان شاهد گلایه همسران نسبت به موضوعات این چنینی هستیم و در مشاوره‌ها می‌بینیم که برای همسران این موضوعات مهم است و بی‌توجهی به آن می‌تواند یک رابطه زناشویی را از بین ببرد. فرهنگ و سبک زندگی افراد در تعیین اینکه رفتاری درست یا غلط است به شدت نقش دارد؛ از بعد تخصصی روانشناسی برای ارزیابی موضوعات باید جنبه فرهنگی را در نظر بگیریم. برای مثال ممکن است رفتار یا گفتاری در یک کشور صحیح و در کشور دیگر درست نباشد چراکه این فرهنگ و سبک تربیتی افراد است که باعث می‌شود موضوعی درست یا غلط پنداشته شود. در فرهنگ ما این موضوع پذیرفته شده نیست و مرسوم نیست که افراد در محیط‌های رسمی مثل محل کار یا دانشگاه و در رابطه همکاری یا رابطه بین استاد و شاگردی به قدری صمیمی شوند که اسم کوچک یکدیگر را صدا و یا از الفاظ “عزیزم” و “جانم” استفاده کنند. البته استثنا هم وجود دارد، برخی افراد ممکن است با گذشت زمان، ایجاد صمیمیت و از روی عادت همکار یا… به اسم کوچک صدا و یا نام آنها را با الفاظ “عزیزم” و “جانم” خطاب کنند. گاهی افراد به آن محیط و فردی که آنها را با نام کوچک یا الفاظ محبت آمیز صدا می‌کنند اعتماد دارند و می‌دانند پشت این صمیمت هیچ قصد و نیتی وجود ندارد اما از طرق دیگر می‌دانند همسرشان نسبت به این موضوع حساس و ممکن است در رابطه زناشویی سوء تفاهم ایجاد کند. در این شرایط فرد می‌تواند به طرف مقابل گوشزد کند که همکارش را اینگونه خطاب نکند. معمولا الفاظ” جان” و “عزیزم” جنبه و بار معنایی عاطفی دارند، بنابراین هم به جهت بار معنایی کلمات و هم از لحاظ فرهنگی که ما داریم باید در رابطه با همکار چارچوبی را رعایت کنیم.  البته باز  هم تاکید می‌کنم که استثناء هم وجود دارد. استفاده از الفاظی مثل “جانم”  و “عزیزم” عادت کلامی برخی افراد است و نا خود آگاه و بدون هیچ منظوری اینها را بیان می‌کنند که در چنین شرایطی به علت حساسیت همسر می‌توانیم از همکارمان بخواهیم ما را با این الفاظ صدا نکند. اما گاهی برعکس ممکن است طرف مقابل به ما حسی داشته باشد و از این رو صمیمانه ما را خطاب می‌کند که در این موارد هیچ توجیهی پذیرفته نیست. در  چنین شرایطی افراد باید محترمانه به همکار خود بفهمانند که نباید آنها را اینگونه خطاب کند. اگر قصد و نیتی پشت این رفتار نباشد افراد می‌توانند به سادگی قضیه را برای همسر خود توضیح دهند تا سوء تفاهم ایجاد شده رفع شود. اگر این صمیمت از طرف خودشان بوده دیگر به این شکل رفتار نکنند تا همسر ناراحت نشود. گاهی افراد وارد فاز لجبازی با همسر می‌شوند و بیان می‌کنند در ارتباط با این موضوع همسرشان بیش از حد حساسیت به خرج می‌دهد، اگر افراد وارد فاز لجبازی با همسر شوند، به رفتار خود ادامه دهند و بگویند همسر بیش از حد حساس است و این موضوع اهمیتی ندارد، رابطه زناشویی آسیب می‌بیند. بهترین کار این است که اگر سوءتفاهمی پیش آمده برای همسر توضیح دهند و رفتار خود را تغییر دهند. در واقع برای رفع این سوء تفاهم نیاز به شفاف سازی است و باید نکات آزاردهنده برای همسر را رفع کنیم. اگر این صمیمت بر طرف نشود و جنبه عاطفی و احساسی پیدا کند، می‌توان گفت افراد متاهل مرتکب خیانت شده‌اند. اگر هم صمیمیت وارد این جنبه‌ها نشود هم باید توجه داشته باشیم که در چارچوب فرهنگی و اخلاقی باشد. البته تاکید می‌کنم که مطالب یا شده برای موارد استاندارد است چراکه گاهی افراد شکاک هستند و این مطالب درباره آنها صدق نمی‌کند. این موضوع ظاهر ساده‌ای دارد اما اگر حل نشود می‌تواند رابطه را تا مرز جدایی ببرد.زندگی زناشویی نیاز  به مراقبت و مواظبت دارد.

چاپ در شماره ی۱۷۷۴روزنامه ی یادگار امروز مورخ۱۴۰۲/۰۳/۱۶