بیماری عاطفه گسیختگی یکی از اختلالات روانپزشکی است که متأسفانه شیوع آن در حال افزایش و تشخیص این اختلال به دلیل تشابه با سایر اختلالات روانپزشکی بسیار سخت است. در واقع عاطفه گسیختگی، جزو اختلالات سایکوتیک یا همان روانپریشی است که مبتلایان به آن از افسردگی شدید و اختلالات دو قطبی رنج میبرند. علائم بروز اختلال عاطفه گسیختگی ممکن است، در افراد مختلف متفاوت باشد؛ اما عمده علائم آن شامل توهم، هذیان و افسردگی است.
همچنین ژنتیک، قرارگیری در معرض استرس، مصرف مواد مخدر، دخانیات و قرصهای روانگردان از دلایل ابتلا به این اختلال است که در صورت تشخیص درست و قرارگیری در سیر درمانی میتواند از شدت این اختلال بکاهد. دقت شود که معاینه بدنی، غربالگری ژنتیکی، آزمایش خون، مشاوره از راههای تشخیص این اختلال است. اما بهصورت ثابت معیار تشخیصی مصوبی برای این اختلال وجود ندارد و تشخیص بر اساس معیارهای ذهنی روانپزشک است.
به طور کلی، استرس، قرارگیری در معرض انواع انرژیهای منفی، افسردگی و از همه مهمتر مصرف قرصهای روانگردان و اعتیاد از مهمترین دلیل ابتلا به بیماریهای روانی است؛ بنابراین انتظار میرود با توجه به افزایش سطح استرس در زندگی اجتماعی، گرایش جوانان و نوجوانان به اعتیاد که بهتبع باعث افزایش بیماریهای روانی میشود، خانوادهها به کیفیت زندگی فرزندان خود توجه بیشتری داشته باشند.
با توجه به اینکه اختلالات روانی بر روی احساس، ادراک، خلق و خو و تمامی رفتارهای فرد، اثر میگذارد بنابراین چه در خصوص بیماریهای مزمن مثل عاطفه گسیختگی و چه برای سایر اختلالات روند درمان، مشاوره درمانی، مصرف قرصهای تجویزی بسیار مهم است. توجه شود که میل به خودکشی در افرادی که مبتلا به بیماریهای روان هستند، بسیار بالا است، بنابراین توصیه میشود، چنانچه یکی از افراد خانواده و یا اطرافیان دچار برخی ناخلقیها و رفتارهای نا متعارف هستند، حتماً با درک بر اینکه او یک بیمار است، شرایط را برای درمان هر چه سریعتر مهیا کنند.
(چاپ در شماره ی ۱۱۵۱ روزنامهی یادگار امروز
مورخ ۲۸ آذر ۱۴۰۱)
دیدگاه ها