(علی درخشان/ روانشناس)
افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به صورت شدید، مداوم و مزمن از اینکه مورد نگاه و قضاوت دیگران قرار بگیرند و به خاطر رفتار خود تحقیر یا شرمزده شوند، میترسند. ممکن است این ترس آنقدر شدید باشد که کار، درس یا سایر فعالیتهای فرد را مختل کند. اغلب افراد مبتلا به اضطراب چند روز یا چند هفته قبلاز شروع وضعیتی که از آن میترسند دلشوره میگیرند و معمولاً دچار عزتنفس پایین و افسردگی میشوند. علائم فیزیکی که معمولاً همراه با استرس شدید ناشی از اختلال اضطراب اجتماعی است شامل سرخ شدن، تعریق، لرزش، حالت تهوع و اختلال در گفتار میشود. از آنجاییکه این علائم اضطراب اجتماعی ظاهری ترس از مورد تأیید واقع نشدن را افزایش میدهد، خود علائم منبع دیگری از ترس است و چرخشهایی را به وجود میآورد، از آنجایی که افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی نسبت به تجربه این علائم نگران میشوند، احتمال بروز علائم نیز بیشتر میشود.
اختلال اضطراب اجتماعی معمولاً در بین اعضای خانواده وجود دارد و ممکن است همراه با افسردگی یا سایر اختلالات اضطراب مانند هراس یا وسواس فکری ـ علمی باشد، بعضی از افراد دچار اختلال اضطراب اجتماعی برای فرار از این وضعیت اعتیاد روی می آورند. در رابطه با علائم اضطراب اجتماعی، باید گفت که تنها زمانی اختلال اضطراب اجتماعی در فرد تشخیص داده میشود که اجتناب، ترس یا اضطراب نسبت به موقعیت اجتماعی در زندگی روزمره، شغل و زندگی اجتماعی اختلال ایجاد کند یا فرد در اثر اضطراب دچار استرس قابل توجه شود.
تحقیق برای درک بهتر علت بروز اختلال اضطراب اجتماعی ادامه دارد اما بررسیها به قسمت کوچکی در مغز به نام آمیگدال اشاره میکند که بخش مرکزی مغز است و واکنش به ترس را کنترل میکند. همچنین علل اضطراب اجتماعی ارثی است، در واقع احتمال بروز این اختلال در بستگان درجه یک، دو تا شش برابر بیشتر است. درمان اضطراب اجتماعی آنی نیست و یک راهحل برای همه جواب نمیدهد، روش درمان باید متناسب با نیاز هر بیمار باشد.
(چاپ در شماره ی ۱۱۰۸ روزنامهی یادگار امروز
مورخ ۸ آبان ۱۴۰۱)
دیدگاه ها